ที่สุดของความรักคือรักโดยไม่ครอบครอง ที่สุดของการให้คือให้โดยไม่หวังผล
– ว.วชิระเมธี
น้อยนักที่จะมีคนเข้าใจความรักในแง่ของความรักที่ไม่หวังจะครอบครอง เพราะทุกคนที่มีความรักต่างก็มุ่งหวังที่จะเดินทางไปสู่ใช้ชีวิตอยู่เคียงคู่กันกับคู่รักของตน ในบทบาทสมมุติทางโลกในนาม “สามีภรรยา” ทั้งทางพฤตินัยและนิตินัย แล้วความรักที่ไม่หวังครอบครอง คือความรักแบบไหน มันมีอยู่จริงด้วยหรือ?
มีแน่นอนครับ แต่ที่จะเริ่มต้นรักแบบไม่ครอบครองแต่แรกนั้นมีน้อย ส่วนใหญ่แล้วความรักที่ไม่ต้องการครอบครองจะเกิดขึ้นจากเงื่อนไขของความรักที่ไม่สมหวัง เช่น รักคนที่มีเจ้าของ หรือรักเขาข้างเดียวแต่เขาไปรักคนอื่น ความรักในรูปแบบที่มีเงื่อนไขเช่นนี้ ทำให้ความรักในแบบที่ไม่ต้องการครอบครองเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของผู้ที่ยังมีสติ ซึ่งดีกว่าการจะไปหมกหมุ่นอยู่กับการเศร้าโศกเสียใจอยู่กับความทุกข์ใจที่อยากจะแย่งชิงของๆคนอื่นมาเป็นของตัวเอง หรือพยายามตื้อ ยื้อให้เขาด้วยการทำดีสารพัดเพื่อให้เขาหันมามอง ซึ่งวิธีนี้มันไม่เคยมีประโยชน์เลยจริงๆ เสียเวลาเปล่า เพราะเรื่องของความรักบังคับใจกันไม่ได้ ในทางพุทธศาสนา คนที่จะพบรักและเคียงเคียงคู่กันนั้นต้องมีศีลที่เสมอกัน หรือไม่เช่นนั้นก็ต้องเป็นเจ้ากรรมนายเวรที่ต้องมาร่วมชดใช้ซึ่งกันและกัน บางคู่อาจจะเป็นเพียงในช่วงเวลาหนึ่งแล้วก็จากกันไป แต่บางคู่ต้องอยู่ชดใช้กันตลอดชีวิต
ท่าน ว.วชิรเมธี ยังได้กล่าวถึงความรักไว้เตือนสติคู่รักไว้อย่างน่าสนใจ อีกหลายๆแง่มุมว่า
เวลากินส้มยังรู้จักคลายเม็ด เวลากินปลาทูยังต้องหลีกเลี่ยงก้าง
เวลามี “ความรัก” เราก็ควรจะเลือกทิ้ง สิ่งที่ทำให้เรามีความทุกข์
– ว.วชิระเมธี
ซึ่งเป็นจริงของท่าน เพราะคู่รักส่วนใหญ่ที่มีความรักต่อกันใหม่ๆ ไม่ค่อยจะมองเห็นความเป็นจริง ทำอะไรก็ดูดีไปหมด ยอมรับได้หมด ซึ่งวัยรุ่นที่มีความรักใหม่ๆ มักจะเรียกหารเอาใจใส่ดูแลกันในช่วงหวานชื่นว่า “ช่วงโปรโมชั่น” ท่าน ว. วชิรเมธี จึงเตือนสติให้รู้ในทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ว่าถ้าหากมันไม่ดีแล้ว มันหมดช่วงโปรโมชั่นแล้ว ความสุขเริ่มเปลี่ยนเป็นความทุกข์ก็ควรเลือกที่จะทิ้งแล้วเดินออกมา อุปมาอุปมัยเหมือนการคายเม็ดส้ม และหลีกเลี่ยงก้างปลานั่นแหละ
กับประโยคที่พูดกันติดปากง่ายๆ แต่ก็เป็นสัจธรรมแท้จริงที่ว่า “ ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์” เพราะความรักคือความคาดหวังร้อยแปดพันประการ และเมื่อเกิดความคาดหวัง แล้วไม่สมหวังก็ย่อมเกิดทุกข์ ก็เลยไม่โทษว่าความรักทำให้เกิดทุกข์ ในประเด็นนี้ท่าน ว.วชิรเมธี ได้ให้ความกระจ่างไว้ว่า
ความรักไม่ทำให้ใครทุกข์
ความไม่รู้จักธรรมชาติของความรักต่างหาก ที่ทำให้เกิดทุกข์
ธรรมชาติของความรักคือ เกิดขึ้นในเบื้องต้น ดำเนินอยู่ในท่ามกลาง และดับไปไหนที่สุด
– ว.วชิระเมธี
มันเป็นเช่นนั้นจริงๆค่ะ ความรัก เกิดขึ้น ตั้งอยู่และตกดับไป ไม่มีใครที่จะอยู่เคียงคู่กันได้ตลอดไป มีพบก็ต้องมีจาก ต่างกันอยู่ตรงที่จะจากตาย หรือจากเป็นเท่านั้นเอง
ครั้งหนึ่งมีข่าวออกทางโทรทัศน์ ว่ามีคู่หนุ่มสาวรักกันมาก แต่ถูกผู้ใหญ่กีดกัน ทั้งคู่จึงตัดสินใจใช้เชือกมัดตัวติดกัน เพื่อจะไม่พรากจากกัน เมื่อผู้ใหญ่นำตำรวจมางมร่างที่ไร้วิญญาณของทั้งคู่ขึ้นมา สิ่งแรกที่ตำรวจทำคือตัดเชือกและแยกสองร่างออกจากกัน นำไปใส่โลงศพคนละโลง แล้วแยกไปทำพิธีฌาปนกิจศพกันคนละวัด สรุปคือสุดท้ายก็ใม่ได้อยู่คู่กันอยู่ดี สัจธรรมจากความรักกรณีนี้ แสดงให้เห็นว่า คนเราเกิดมาคนเดียวก็ตายคนเดียวดังนั้นไม่ว่าคุณจะรักใครมากมายสักแค่ไหนจงเผื่อใจไว้ว่าสักวันก็ต้องจากกันด้วยเหตุผลใดเหตุผลหนึ่ง เพื่อจะรับมือไหวในวันที่ถึงวันนั้นอย่างมีสติ
ดังนั้นแล้ว หากคุณจะมีความรัก
จงมีรักแท้ ที่ลอยอยู่เหนือความเห็นแก่ตัว ต้องไม่กลัวที่คนอื่นเขาจะรักตน
แต่ขอแค่เป็นคนที่ได้รักคนอื่น อย่างซื่อสัตย์ต่อหัวใจตนเอง
ความรักแท้ จะทำให้เกิด ความผูกพัน ความทะนุถนอม และความใฝ่สูง
ความรักเชิงเสน่หา จะนำพาคู่รักก้าวสู่ห้วงเหวแห่งหายนะ
– ว.วชิระเมธี
และหากคุณมีความทุกข์ ที่เกิดจากความรัก จงอย่าจมอยู่กับความทุกข์ที่เกิดขึ้น จนซังกะตายในชีวิต ถ้าคุณรู้สึกว่ามันเป็นวันที่แย่ที่สุดในชีวิต ฝันร้ายที่สุดในชีวิต จงเชื่อเถอะว่า ชีวิตของคนเรา ไม่ว่าทุกข์หรือสุข สักวันแล้วมันก็จะผ่านไปไม่มีอะไรอยู่กับเรานาน
พายุไม่โหมกระหน่ำทุกวัน ฝนไม่ตกทั้งเดือน
แผ่นดินไม่ไหวทั้งปี เรื่องเลวร้ายประดามีที่ผ่านเข้ามา
ไม่เร็วไม่ช้ามันก็จะผ่านไป หนักหนาสาหัสแค่ไหนจงรักษาชีวิต
รักษาความหวังเอาไว้ ทนต่อไป ต่อไป และต่อไป
จนกว่าจะถึงวันสดใสของเรา
– ว.วชิระเมธี
สุดท้ายขอปิดท้ายด้วยมุมมองความรักของ คุณเอลวิส เพรสลีย์
ราชาเพลงร็อกแอนโรลล์ ชาวอเมริกันที่อยู่กันละมุมโลกกับท่าน ว.วชิรเมธี แต่ได้พูดเรื่องของความรักไว้อย่างสอดคล้องกับท่าน ว.วชิรเมธีของเรา
You know it’s love when all you want is that person to be happy, even if you’re not part of their happiness
คุณจะได้รู้ทันทีว่ามันคือความรัก…ก็ต่อเมื่อ
คุณต้องการให้ใครสักคนมีความสุข
ถึงแม้คุณ จะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่ง ในความสุขของเขาก็ตาม
– เอลวิส เพรสลีย์
ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ เปรียบเสมือนเหรียญสองด้านเสมอ ความรักก็เช่นกันที่สามารถให้ได้ทั้งสุขและทุกข์ อยู่ที่ว่าคุณจะเข้าใจธรรมชาติของความรักได้มากน้อยเพียงใด
