5ข้อคิดจากหนังเอเชีย
สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า…วันนี้เขาอยู่หรือจากไป
สำคัญที่ว่า…ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน ขอให้มีความทรงจำที่ดี … ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้– IL MARE ลิขิตรักข้ามเวลา (2000)
เราอาจจะเคยคิดกันบ้างไหมว่าอะไรหรือใครที่สำคัญกับเรา แต่ความจริงแล้วเวลาต่างหากที่สำคัญจริงๆ ลองคิดตามกันนะคะ ว่าถ้าเรามีคนรักอยู่แต่เราทำไม่ดีกับเขา ในยามที่เขาจากไปเราก็คงต้องเสียใจเพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยทำดีกับเขาเลย แต่ถ้าลองคิดกลับกันละคะ ในตอนที่เขาอยู่เราทำดีกับเขาทุกอย่างแต่สุดท้ายแล้วเขาก็จากไปอยู่ดี ถึงตอนนั้น เราจะยิ้มรับมันได้อย่างแน่นอน เพราะถือว่าเราทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว และเราดีกับเขาทุกอย่าง แม้เขาเป็นคนเลือกที่จะจากไปก็ตาม
ว่ากันว่า
ความรักนำพาเพียงหนึ่งความสุขมาให้
แต่นำความทรมานมานับพัน
ฉันเลือกที่จะปลดปล่อยตัวฉัน จากหมื่นพันความทรมานนั่น
ดีกว่าจะเพลิดเพลินไปกับ เพียงหนึ่งความสุขใจ–My Boyfriend is type-B (2005)
การมีความรักใช่ว่าจะนำความสุขมาให้เพียงอย่างเดียว หากแต่ยังนำความทุกข์มาให้ด้วย ในส่วนที่ความรักนำพาความสุขมาให้ก็คือ การที่ได้มีใครสักคนอยู่ข้างๆเรา การที่เราเครียดแล้วหันมาเจอคนที่คอยทำให้เราหัวเราะ เจอคนที่คอยซับพอตเราอยู่ตลอดเวลา ส่วนในเรื่องของความทุกข์ก็คือ เราอาจจะต้องคอยคิดมาก คอยทะเลาะ สุดท้ายเราต้องมานั่งเสียใจ
แต่ไม่ว่าความรักจะนำพาความสุขหรือความทุกข์มาให้ เราก็เปลี่ยนคนเลือกเอง หรือเราอาจจะเลือกที่จะอยู่คนเดียว ถึงแม้มันจะเหงาหน่อย แต่มันก็มีความสุขกว่าที่จะต้องมานั่งคอยทะเลาะ คอยมีปัญหาไม่เว้นวัน
ผู้หญิงสวยมักทำให้ผู้ชายเคลิบเคลิ้ม
และผู้หญิงอีกคนอาจเป็นทุกข์
แต่ความรักแท้
มักจะมีความเชื่อในกันและกันเสมอ– How To keep my love (2004)
ปัจจุบันการที่ผู้ชายจะคบใครสักคน ส่วนมากก็มักจะชอบผู้หญิงสวย หน้าตาน่ารัก ตัวเล็ก หุ่นดี แต่จะมีสักกี่คนที่รักกันด้วยใจ ขนาดผู้ชายที่มีแฟนแล้วบางคน ย้ำว่าบางคนนะคะ ยังไปคุยกับคนอื่นเลยโดยที่ไม่แคร์หรือสนใจความรู้สึกของแฟนตัวเองเลย เราจะมาลองยกตัวอย่างง่ายๆนะคะ คือมีคู้รักคู่หนึงที่รักกันมากแต่ฝ่ายหญิงหน้าตาบ้านๆ ไม่ได้ถือว่าชี้เหร่ แต่พอผู้ชายไปเจอคนที่สวยกว่าน่ารักกว่าก็แอบไปขอไลน์ ขอเบอร์ แล้วก็คุยกัน โดยที่ไม่แคร์แฟนตัวเองเลย ว่าเขาจะรู้สึกยังไง ซึ่งฝ่ายหญิงที่เป็นแฟนจะหน้าตาบ้านๆ แต่เธอก็ทำงานบ้านเป็นทุกอย่าง และสุดท้ายฝ่ายชายก็โดยฝ่ายหญิงที่เป็นแฟนจับได้ แต่ฝ่ายชายก็ไม่สนใจ สุดท้ายก็เลือกกัน ฝ่ายชายก็ไปคบกับคนที่สวยกว่า โดยที่ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีดีแค่สวย ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง นอดจากใช้เงินเก่ง สุดท้ายก็เลือกกัน ฝ่ายชายจึงกลับไปขอคืนดีกับฝ่ายหญิงมี่เลิกกันไป แต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว เธอได้มีแฟนใหม่ เรื่องนี้จึงสอนให้รู้ว่าเมื่อมีเพชรอยู่ในมือกลับไม่เห็นค่า วันหน้าก็ไม่มีอีกแล้ว
ถ้าความรักคือการดูเเลกันเเละกัน ฉันขอให้เธอไปดูเเลเขา ส่วนฉันจะดูเเลเธอเอง
– Full house (2004)
ความรักไม่ใช่เรื่องผิด การที่เราจะรักคนที่ไม่ได้รักเรามันก็ไม่ใช่เรื่องผิด ถ้าจะผิดก็คือเวลา เราอาจจะมาช้าไปหรือแค่มาผิดเวลา ความรักไม่ใช่การครอบครองหากแต่เป็นการได้เห็นคนที่ตัวเองรักมีความสุขกับคนที่เขารักและก็รักเขา เราไม่สามารถรู้ได้หรอกค่ะว่าถ้าเรารักเขาแล้วเขาจะรักเราตอบหรือไม่ อย่างบางกรณี ที่แอบรักเขาข้างเดียว โดยที่เขามีคนที่เขารักอยู่แล้ว ซึ่งเธอรู้ดีว่าเธอไม่อาจทำให้เขาเลิกรักคนอื่นได้ อย่างที่เธอก็ไม่สามารถทำให้ตัวเธอเองเลิกรักเขาได้ แค่ขอได้อยู่ดูแลเขามันก็เกินพอแล้ว
มีสองอย่างในโลกนี้ที่ไมสามารถย้อนกลับมาได้
อย่างแรกคือเวลาที่ผ่านไปแล้ว
อย่างที่สองคือคำพูดที่พูดออกไปแล้ว– PHOENIX (2004)
คนเราเวลาโกรธหรือโมโหเรามักจะพูดอะไรออกไปโดยไม่คิด ซึ่งบางที่มันอาจจะเป็นคำพูดที่แรงจนเกินไป แม้เวลาเราหายโกรธแล้วก็ตาม แต่คำที่เราพูดยังคงอยู่ในความทรงจำ ของคนฟังอยู่ดี ไม่ว่าเราจะรู้สึกผิดกับคำที่เราพูดไปแค่ไหนก็ตาม เพราะคำที่เราพูดไปมันเรียกคืนไม่ได้เช่นเดียวกับเราก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้แก้ไขคำพูเของตัวเอราเองได้ อย่างเราทะเลาะกับเพื่อนแบบเราโกรธจัดแล้วว่าเพื่อนแรงๆไป แต่พอเราหายโกรธเราถึงรู้สึกว่าตัวเองพูดสิ่งที่ไม่ควรพูด แต่เราก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขคำพูดเหล่านั้น เพื่อนเราเองก็เหมือนกัน มันได้ฝั่งเข้าไปในใจของเขาแล้ว เพราะฉะนั้น เราควรจะคิดก่อนพูด ไม่ใช่พูดก่อนคิด
