เวลานั้นมีค่า จงรักษาความสัมพันธ์ในชีวิตไว้ให้ดี

ฉันไม่ได้อยากมีเขาอยู่ในใจ ฉันอยากให้เขาอยู่ตรงนี้ที่นี่กับฉัน

I don’t want him in my heart. I want him here with me.

Frankenweenie (2014)

ในชีวิตของคนเรานั้น มักจะมีความสัมพันธ์ต่างๆมากมาย อาจจะเป็นความสัมพันธ์กับคนในครอบครัว ความสัมพันธ์กับเพื่อน ความสัมพันธ์กับแฟน หรือแม้กระทั่งกับสัตว์เลี้ยง เราทุกคนเริ่มต้นจากการไม่รู้จักกัน เริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน จนเกิดเป็นความผูกพันในความสัมพันธ์ต่างๆในที่สุด

แต่โดยธรรมชาติของสัตว์โลกแล้วนั้น ล้วนแล้วแต่มีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีใครที่จะสามารถเลี่ยงความจริงในส่วนนี้ได้ และความจริงในข้อนี้เองที่มักจะมายุติความสัมพันธ์ของคนเราในต้องแยกจากกันในที่สุด เหมือนเรื่องราวของ วิคเตอร์ เฟรงเก้นสไตล์ และสปาร์คกี้ หมาน้อยแสนน่ารักของเขา ในภาพยนตร์เรื่อง Frankenweenie (2014) โดยในภาพยนตร์เรื่องนี้นั้น วิคเตอร์ เฟรงเก้นสไตล์ ได้สูญเสียหมาน้อยแสนน่ารักของเขาไป โดยหมาตัวนี้ก็เป็นอีกหนึ่งในความสัมพันธ์ของเขา เขาผูกพันกับหมาตัวนี้มาก และเมื่อหมาตัวนี้ได้ตายจากเขาไป ทำให้เขาต้องเศร้ากับการจากลาอย่างไม่ทันตั้งตัวครั้งนี้ เขาจึงทำการทดลองวิทยาศาสตร์ เพื่อให้น้องหมาของเขากลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง

อย่างคำคมจากหนังที่ว่า “ฉันไม่ได้อยากมีเขาอยู่ในใจ ฉันอยากให้เขาอยู่ตรงนี้ที่นี่กับฉัน” ขยายความของคำคมนี้ได้ว่า มีบางคนบอกว่าถึงจะไม่มีกันอยู่ในชีวิต แต่คนที่เรารักจะอยู่ในใจของเราตลอดไป แต่ในความเป็นจริงนั้นมันก็ไม่เป็นอย่างนั้น ในความเป็นจริงเราทำใจได้ยากที่จะยอมรับว่าคนที่เรารักจะไม่อยู่กับเราอีกต่อไป เพราะฉะนั้นการอยู่แค่เพียงในใจนั้นคงอาจจะไม่พอ  และวิคเตอร์ เฟรงเก้นสไตล์ ก็ได้ทำการทดลองได้สำเร็จ หมาน้อยแสนน่ารักของเขากลับมามีชีวิตอีกครั้ง เขาดีใจอย่างมากและกลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิม เหมือนเมื่อก่อนที่หมาของเขายังอยู่ แต่ในครั้งนี้เขากลับดูแลน้องหมาของเขาดีขึ้นเขาไม่ปล่อยให้น้องหมาของเขาต้องเหงาอีกต่อไป เพราะเขารู้ดีว่าตอนที่เขาไม่มีหมาตัวนี้นั้น เขาต้องเสียใจมากเพียงใด และเมื่อเขาใช้ชีวิตกับหมาที่ปลุกคืนชีพมาจากการทดลองวิทยาศาสตร์ได้สักพัก มันก็ทำให้เขาคิดว่าไม่มีการจากลาใดในโลกที่จะสามารถมาพรากเขากับสิ่งที่เขารักไปได้ แต่ไม่นานโลกแห่งความเป็นจริงก็มาเยือนกับเขา เมื่อหมาของเขาต้องตายจากไปอีกครั้งเพราะสิ่งที่เขาได้ทำนั้นมันเป็นการปลุกชีวิตจากการทดลองวิทยาศาสตร์

การทดลองในครั้งนั้นอาจจะทำให้หมากลับมามีชีวิตได้อีกครั้งก็จริง แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่การกลับมามีชีวิตจริงๆ มันไม่ถาวร

และข้อคิดจากหนังเรื่องนี้เองที่ทำให้เราทุกคนได้เรียนรู้ว่า สัจธรรมของโลกใบนี้นั้น มีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครที่สามารถมาหยุดได้ เพราะฉะนั้นช่วงเวลาที่มีค่ามากที่สุดในความสัมพันธ์ใดๆ ก็ตามก็คือ ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันช่วงเวลาที่มีกันช่วงเวลาพวกนี้แหละที่มีคุณค่ามากที่สุด แต่ถึงอย่างนั้นหลายๆ คนมักจะละเลยในส่วนนี้ และไม่ให้ความสำคัญกับคนรอบตัวเท่าที่ควร

มีลูกๆ หลายบ้าน ที่ตอนพ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่นั้น ก็มักจะไม่สนใจไม่ให้ความสำคัญกับพ่อแม่ บางคนเอาแต่ทำงานสร้างอนาคตของตัวเอง จนลืมนึกถึงพ่อแม่ที่อยู่ที่บ้านไป และจะมาเสียดายช่วงเวลาต่างๆ เอาตอนที่พ่อแม่นั้น ได้ตายจากไปแล้วและถึงตอนนี้อยากจะทำดีกับพ่อแม่มากมายสักแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำได้อีกต่อไปเหลือเพียงความทรงจำเท่านั้นที่จะยังคงอยู่

หรือแม้แต่ความสัมพันธ์ที่ไม่ต้องตายจากกัน อย่างเช่น ความสัมพันธ์ในรูปแบบของแฟน เราเริ่มความสัมพันธ์ด้วยการเรียนรู้และรู้จักคนๆนึง เมื่อเวลาผ่านไปความสัมพันธ์มันก็เกิดความชินชา หลายๆคนเลยอาจจะไม่ได้ให้ความสนใจไม่ให้ความสำคัญกับแฟนของตัวเองเหมือนเมื่อก่อน เมื่อแฟนทนไม่ได้มาเลิกราจากไป ก็ต้องมาเสียใจเอาที่หลัง มาคิดเอาทีหลังว่าตอนคบกันไม่ได้ดูแลกันและกันให้ดี ตอนนี้อยากจะทำมากแค่ไหนเขาก็ไม่อาจกลับมาอีกแล้ว

จงเรียนรู้ไว้ว่า ช่วงเวลาตอนที่มีกันอยู่นั้นมันมีความหมายมากที่สุดแล้ว อย่าปล่อยเวลาให้สูญเปล่าหมั่นดูแลคนที่เรารัก ทำทุกๆวันให้มีความหมาย อย่าละเลยความสัมพันธ์ใดๆก็ตามในชีวิตของคุณ เพราะคุณอาจจะต้องมาเสียดายเอาที่หลัง และอาจจะเกิดความคิดที่ว่า ถ้าตอนนั้นทำให้ดีกว่านี้ก็คงจะดี เพราะเวลานั้นไม่สามารถย้อนกลับไปได้ แต่หากคุณดูแลความสัมพันธ์ของคุณได้อย่างดีแล้ว และคุณต้องแยกจากกับคนที่คุณรักอีก ก็ให้คิดว่ามันเป็นธรรมดาของมนุษย์โลก และบางทีคำพูดที่ว่า คนที่จากเราไปยังอยู่ในใจเราเสมอ ก็เป็นเรื่องจริงเพราะอย่างน้อยการที่คุณคิดถึงช่วงเวลาที่ดี หรือคิดถึงคนที่คุณรัก มันก็เป็นการปลอบประโลมจิตใจคุณได้เช่นเดียวกัน